{ "title": "Diş Anatomisi", "image": "https://www.disagrisi.gen.tr/images/dis-anatomisi(1).jpg", "date": "19.01.2024 13:09:54", "author": "İbrahim", "article": [ { "article": "Diş anatomisi, dişlerin fiziksel yapısını, katman katman dişi oluşturan maddeleri inceleyen konudur. Diş anatomisini tam olarak anlayabilmek için kısaca dişin ne olduğundan ve görevlerinden bahsetmek gerekir.

Diş nedir?

Diş; kemiğe benzer bir görünüşü olan, sert, ağız boşluğunda bulunan beyaz renkli yapıdır. Diş, alınan besinlerin mekanik sindirimini başlatmak (Besinleri çiğnerken parçalamak suretiyle), konuşmaya yardımcı olmak gibi birçok görevi yerine getirir. Ayrıca insan dışında dişleri olan canlıların çoğunda diş, insan eline benzer görevleri de görür. Örneğin; günlük hayatta en çok karşılaşacağımız kedi, köpek gibi hayvanlar herhangi bir şeyi taşımak, kendini tehlikelere karşı savunmak, vs. Birçok amaçla da dişlerini kullanırlar.

İnsanda diş sayısı normalde 32'dir. Fakat bu dişlerin hepsini kullanamayız. Zaten bebeklikten itibaren bütün dişler farklı zamanlarda çıkar ve 28 diş bu şekilde tamamlanır. Geri kalan 4 diş ise halk arasında 'yirmilik diş' olarak bilinir ve artık pek bir işlevi yoktur. Genelde ergenlik döneminde çıkmaya başlayan yirmilik dişler; kimisinde biraz ağrıdan sonra çene içinde kalma, kimisinde kısmen çıkma, kimisinde ise diş yapısına zarar verecek şekilde etki etme gibi birçok şekilde kendini gösterir. Eğer yirmilik dişler olağan diş yapısına veya herhangi bir şekilde ağız ve diş sağlığına zarar veriyorsa, diş hekimi kontrolünde gerekli operasyon yapılmalıdır.

Bunun dışında dişler ön taraftaki 4 diş kesici diş, hemen yanlarındakiler köpek dişi, onların yanındaki ikişer diş küçük azı dişi, en geride kalan dişler ise büyük azı dişi olmak üzere 4 çeşit altında sınıflandırılır. Kesici diş besinleri parçalamaya, köpek dişleri koparmaya, azı dişleri ise öğütmeye yararlar.

Diş anatomisi

Diş anatomisi; dişin dış kısmından en iç tabakasına doğru kuron, dişeti çizgisi, kök, mine, dentin ve pulpa denilen bölümlerden oluşur. Diş anatomisinin bu kısımlarını ayrıntılı olarak incelersek:

Kuron (Taç): Dişin üst kısmıdır. Diş anatomisinde gözle görülebilen tek kısımdır. Beyaz renklidir.

Dişeti çizgisi: Dişin dışardaki beyaz kısmı ile dişetinin birleştiği bölümdür. Diş anatomisinin bu kısmı yapısı itibarıyle çürükler ve iltihaplanmalar için en zayıf kısımdır. Diş bakımına dikkat edilmediği takdirde mikroplar ve besin kalıntılar dişeti çizgisinden içeri doğru sızarark diş anatomisine kökünden zarar verebilir.

Kök: Dişi çene kemiğine bağlayan, sabit tutan kısımdır.

Mine: Diş anatomisinin dış kısmında, kuronun hemen altında bulunan bölümdür. Kurondan dolayı gözle görülemez, fakat dişin görevlerini yerine getirmesi açısından mine, çok önemli bir bölümdür. Vücudun en sert dokusu ve en çok mineral barındıran bölümü minedir.

Dentin: Minenin hemen altında bulunan, diş anatomisinin sinirlerle bağlantılarının başladığı kısımdır. Dentindeki kanalcıklar mineyle pulpa arası bağlantıyı sağlar.

Pulpa: Diş anatomisinin en iç kısmıdır. Dişle alakalı bütün kan damarları, sinirler pulpada bulunur. Minede bir çürük başlaması durumunda, önlem alınmazsa çürük dentine bulaşır. Oradan da pulpaya ulaşarak ağrıya neden olur. Bu durumda ne yazık ki dişin çekilmesinden veya dolgu yapılmasından başka bir çare kalmamaktadır. Pulpa, sinirler ve damarlar içermesi nedeniyle diş anatomisinde dişle ilgili hisleri algılayabildiğimiz kısımdır.
" } ] }